Ja hier breekt mijn hart van, hoe is het mogelijk dat wij in een land als België leven in 2022 en dat zaken zoals dit nog kunnen. Dat is de eerste vraag die in je opkomt als je een fier vrouwtje met een dagelijkse lach ziet veranderen in een triestige gebroken oude vrouw die beschaamd is en haar lach die ze altijd heeft gehad helemaal verloren is. Stel je me de vraag of ik boos ja ik ben boos!
Al ik heel eerlijk ben dan ben ik niet boos maar furieus, furieus op een regering die hoog in een ivoren toren leeft en geen snars besef heeft wat er onder de bevolking gebeurd en hoe moeilijk sommige mensen het hebben.
Laat me even uitleggen waar het over gaat, een buurvrouw ik geef ze de fictieve naam Chrisje. Ze is zo een gezellig oud dametje dat altijd een brede glimlach had. Ze was altijd vrolijk en ook al is ze 85 ze was altijd vriendelijk en je kreeg altijd vriendelijk een goedendag. Een praatje deed ze graag en zelfs al ze kon helpen was ze altijd bereid.
Natuurlijk heeft ze veel meegemaakt in haar leven en het ergste enkele jaren geleden als ze haar man verloren is met wie ze al jaren samen was. Het was een aangrijpend moment en toch was ze sterk genoeg om verder te gaan.
Het oude vrouwtje altijd vriendelijk, altijd een goedendag, altijd bereid voor een praatje en als ze kon helpen dan zou ze als eerste in de rij staan. Ja ik heb bewondering voor haar dat ze het allemaal kan en doet.
Vergis je niet ik weet wel dat er nog zo vele ouderen zijn die te bewonderen zijn en die veel hebben meegemaakt. Maar misschien spijtig die ken ik niet en Chrisje ken ik wel.
Soms als ik thuis kwam en het was een moeilijk moment deed het goed haar mooie lach te zien, haar vriendelijkheid en het praatje als je voorbij kwam.
En Toen Veranderde Alles
Het was opvallende dat Chrisje al enkele dagen niet te zien was. Het was opvallend omdat het niet gewoon was, je kwam ze altijd wel tegen. Als je ‘s morgens vertrok of als je ‘s avonds thuis kwam.
Ook andere buren was het opgevallen dat er iets niet juist was, dat er iets niet klopte. We zijn dan ook gaan aanbellen om toch is na te gaan of alles in orde was.
We dachten eigenlijk dat ze wel eens ziek zou kunnen zijn en omdat ze alleen woonde, zou het altijd mogelijk kunnen zijn dat ze niet in staat was om voor haarzelf te zorgen.
Natuurlijk was het goed dat ze niet fysiek ziek was, dat was ook een hele opluchting. Maar wat is ziek zijn? Als dat oude vrouwtje op enkele dagen tijd helemaal veranderd was van een fiere vriendelijke goedlachse dame naar een verdrietig hoopje ellende is dat dan ook ziek zijn?
Wat was er gebeurd?
Het heeft een tijd geduurd en veel praten tot ze eindelijk zo ver was om te vertellen waarom ze plotseling zo verdrietig was en zich zo ellendig voelde. Ze wou het niet vertellen, je zag dat ze zich schaamde en dat ze liever niets zou zeggen.
Laat ons maar zeggen dat we samen met een andere buurvrouw haar toch zo ver hebben gekregen dat ze alles vertelde!
Daar brak echt mijn hart van!
Je moet je echt even inbeelden een vrouw van 85 die vele tegenslagen heeft overwonnen en toch altijd een weg heeft gevonden om die te overwinnen. Zelfstandig bijna of nooit hulp heeft gevraagd of hulp nodig had.
Sterk zelfstandig en fier en vele moeilijke tijden overwonnen.
Snikkend vertelde ze ik ben 85 jaar en heb altijd alles alleen of samen met mijn man gedaan, we hebben slechte en goede tijden gehad, er zijn moeilijke momenten geweest en we hebben ze allemaal overwonnen.
Nu ben ik 85 en zie ik geen enkele uitweg meer. Wat moet ik doen want ik kan mijn rekeningen niet meer betalen, ik hou niets meer over en eten kopen ik zou niet weten hoe ik het moet doen.
Wat was het grote probleem elektriciteit en gas weet je wel nutsvoorzieningen die we echt wel nodig hebben.
De voorschotten voor elektriciteit waren drie keer zoveel dan ze normaal waren. De voorschotten voor gas waren bijna verdubbeld. En dat was het grote probleem door de verhoging van deze rekeningen bleef er nog heel weinig of bijna niets over van haar inkomen.
Nu kun je wel zeggen daar zijn toch oplossingen voor, vergeet dan niet dat het hier over een vrouwtje gaat van 85. Een fier vrouwtje dat altijd haar eigen problemen had opgelost en altijd een weg had gevonden.
Na lang praten en geloof me op haar inpraten heeft ze hulp aanvaard van haar buren. Dat was niet eenvoudig om haar te overtuigen van die hulp te aanvaarden.
Waar zit Vivaldi?
Weet je het maakt me boos eigenlijk furieus maakt het me. Waar zit de regering, wanneer gaan ze eigenlijk begrijpen hoe moeilijk sommige mensen het hebben.
We hebben het hier over 1 persoon, maar ik ben er zeker van dat er vele oudere en ook jonge mensen, gezinnen zwaar in de problemen raken.
Dan vraag je jezelf toch af waar zit de regering, waarom wordt er niets gedaan, het is toch de taak van een regering om te zorgen dat de armoede bestreden wordt.
Met de hoge prijzen van elektriciteit en gas veel mensen, gezinnen in de problemen raken of al in de problemen geraakt zijn.
Laat ons dan ook niet vergeten dat niet alleen de prijzen van elektriciteit en gas stijgen, maar ook veel andere prijzen de hoogte in gaan.
Wat doet de regering niets, helemaal niets, dan hoor je nog politici die net doen of het allemaal niets is, wat is bijvoorbeeld 3 euro voor een zelftest, tenslotte mondmaskers zijn ook niet gratis.
De btw verlagen waar sommige partijen een breekpunt van hadden gemaakt is van tafel geveegd. We moeten toch een compromis maken het is dan toch verdomd wel erg dat ze veel beloven als ze stemmen nodig hebben en daarna alle belofte in de prullenbak gooien.
Natuurlijk met de lonen en de extra ruime voordelen waar politici van leven allemaal betaald door de belastingbetaler heb je geen enkel probleem met de hoge prijzen.
Zij zullen er zeker niet van wakker liggen, ze zullen niet moeten rekenen en sleutelen om het einde van de maand te halen.
De politici zullen zeker niet moeten nadenken of ze morgen nog eten kunnen kopen, of ze morgen nog een boterham hebben.
Ja dat maakt me furieus het is de regering haar plicht om hier iets aan te doen, het is de regering haar plicht om voor de burgers te zorgen. Zij moeten zorgen dat burgers niet in de armoede raken, dat ze de nodige nutsvoorzieningen hebben en dat ze op zijn minst eten hebben en kunnen kopen.
En wat doet VIVALDI niets, helemaal niets!
Toch een lichtpunt
Soms komt er een lichtpunt ook al verwacht je het helemaal niet. Het is hartverwarmend dat toch de buren nu de handen in elkaar hebben geslagen om Chrisje te helpen. Zo weten we toch dat ze eten en drinken heeft en haar rekening kunnen betaald worden!
Voor Chrisje zelf is het niet eenvoudig ze schaamt zich, ze heeft het er heel moeilijk mee dat ze die hulp moet aanvaarden.
Je ziet en merkt ook dat ze er onder lijd hoe ze voordien was is toch niet meer hetzelfde, maar misschien komt dat ooit wel terug.
Nu had ik beloofd om dit niet mee te nemen in het bericht en toch doe ik het. Als je het helemaal niet meer ziet zitten komt er toch soms een lichtpunt soms zelf van iemand waar je het helemaal niet van verwacht.
Stemmen zal ik doen
Voor mezelf stemmen zal ik doen, nog veel meer overtuigd van mijn keuze. Vivaldi partijen die zoveel praatjes hebben zullen zeker niet op mijn stem moeten rekenen.
Top Facebook Groep
Dutch
Bulgarian
Danish
English
French
German
Greek
Hungarian
Italian
Luxembourgish
Norwegian
Polish
Portuguese
Romanian
Russian
Spanish
Swedish